Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΤΑΚΗΣ ΜΕΝΔΡΑΚΟΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΤΑΚΗΣ ΜΕΝΔΡΑΚΟΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 4 Νοεμβρίου 2014

"Ατάκτως Ερριμμένα" Τάκη Μενδράκου (1927-2014)




ΕΝΑ ΣΑΒΒΑΤΟ ΒΡΑΔΥ

Αν ‒λέω αν‒ πιστέψουμε 
       σε ανομολόγητους χρησμούς,
φέτος δεν είναι να ’ρθει η άνοιξη,
γιατί σταμάτησε ο χρόνος τον Δεκέμβρη.

Κρύφτηκε το φεγγάρι να μη βλέπει
πώς θύμωσε ο ποταμός,
πώς λύγισε ο μόσχος,
πώς ένα σύννεφο εξόριστο
      έχασε πια τα βήματά του,
πώς χαμηλώσανε τα βλέφαρα
      πίσω από τις κλεισμένες γρίλιες

Τώρα, οι γερόντισσες
αρχίζουνε αλλιώς το παραμύθι:
«…Αλήθεια, τι πονάει περισσότερο
ένα άγριο βλέμμα ή μια σφαίρα…»

Δεκέμβρης 2008

ΤΕΤΡΑΣΤΙΧΑ-VI

Μεγάλες οι στιγμές της Ιστορίας:
το τρένο που έφερε την Επανάσταση,
ο κορεσμός της μέλισσας από των λουλουδιών τη γύρη,
το αδιόρατο χαμόγελό σου πριν το κλάμα.


ΩΔΗ ΣΤΗ ΧΑΡΑ

Όσο διέσχιζες το δάσος
κανένα δέντρο δε σ’ αγκάλιασε˙
εσύ τ’ αγκάλιαζες και τα παρακαλούσες.
Φοβόσουν πάντα πως αν αρνηθείς 
την πίστη σου στα χελιδόνια,
θα έχανες την προσμονή της άνοιξης.

Τώρα μαζεύεις τούφες απ’ τα σύννεφα,
για να υφάνεις τι;
Τα άμφια του μάγου της φυλής
ήρθαν απ’ έξω
και είναι άριστης ποιότητας.
‒ Αν κάτι δεν αλλάζει, είναι οι ανταύγειες της αλισάχνης.

Θ’ αρχίσει το συνέδριο πάλι με την Ενάτη.
Στα έδρανα ανοιχτοί οι ονειροκρίτες.
Θέμα: η αναζήτηση μιας Εσπεράντο.
Όλα τελειώνουν με το Ωσαννά.
Παρ’ όλ’ αυτά κανένας δεν σε εξαπάτησε˙
εσύ εξαπάτησες τον εαυτό σου.


Ο Τάκης Μενδράκος γεννήθηκε το 1927 στον Πειραιά. Φοίτησε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, χωρίς να πάρει πτυχίο, και από την εφηβεία του ασχολήθηκε με τη λογοτεχνία. Κριτικά άρθρα, δοκίμια και μεταφράσεις του έχουν δημοσιευθεί σε λογοτεχνικά περιοδικά και εφημερίδες, ενώ έχουν κυκλοφορήσει δεκαέξι βιβλία του.
Στις Εκδόσεις Άγρα έχουν κυκλοφορήσει η μετάφρασή του στην Κατάη του Έζρα Πάουντ (1997), Τα τετράστιχα της πικρής βροχής (2001) και Τα τετράστιχα της τρελής ανέμης (2006).



Ο Τάκης Μενδράκος εξέδωσε πολλές μεταφράσεις έργων του Τζακ Λόντον, του Νόρμαν Μέιλερ, του Έζρα Πάουντ, του Τζόζεφ Κόνραντ, του Ουίλιαμ Φόκνερ, του Στέφαν Τσβάιχ, του Άρθουρ Καίστλερ και άλλων και άσκησε συστηματικά την κριτική βιβλίου από το 1973. Συνεργάστηκε με τις εφημερίδες Η Αυγή και Πρώτη, με τα περιοδικά ΑντίΓράμματα και ΤέχνεςΤο ΔέντροΔιαγώνιοςΕπιθεώρηση ΤέχνηςΗ ΛέξηΠόρφυραςΧρονικό κ.ά. Επιλογή των βιβλιοκρισιών του κυκλοφόρησε στον τόμο Μικρές δοκιμές (1990) και στον τόμο Περιπλανήσεις (2006), με εβδομήντα πέντε κριτικά κείμενα για έργα της μεταπολεμικής πεζογραφίας, γραμμένα το διάστημα 1986-2002.

Στο λογοτεχνικό του έργο συμπεριλαμβάνονται οι ποιητικές συλλογές Τα τετράστιχα της πικρής βροχής (2001), Τα τετράστιχα της τρελής ανέμης (2006), Ατάκτως ερριμμένα (2012) και τα σύντομα πεζά Εξ ακανθών (2006), στα οποία το βιωματικό υλικό μεταμορφώνεται λογοτεχνικά με λόγο ειρωνικό, γλώσσα λιτή και στοχαστική διάθεση.

Επιμελήθηκε επίσης τα Άπαντα (1982) της Μαρίας Πολυδούρη, διασκεύασε για παιδιά τηνΑντιγόνη (1988) του Σοφοκλή και συνέταξε την ανθολογία ξένης ποίησης Μικρό ανθολόγιο. Από τον Άγιο Φραγκίσκο της Ασσίζης ως την ποίηση της Μαύρης Αφρικής (1998).

Υπήρξε από τα ιδρυτικά μέλη της Εταιρείας Συγγραφέων και μέλος της Φιλολογικής Στέγης Πειραιώς.