Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΔΙΑΦΟΡΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΔΙΑΦΟΡΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τετάρτη 30 Δεκεμβρίου 2015

Χάρτης του Πίρι Ρέις


Ο Χάρτης της Μεσογείου του Πίρι Ρέις
Ο χάρτης του Πίρι Ρέις όπως είναι γνωστός, έχει ορθογώνιο σχήμα με διαστάσεις περίπου 60x86 cm και περιλαμβάνει την Πορτογαλία, την Ισπανία, τη δυτική Αφρική, τον κεντρικό και νότιο Ατλαντικό, την Καραϊβική, το ανατολικό μισό της νότιας Αμερικής και στο κατώτατο τμήμα του τα χρακτηριστικά της Ανταρκτικής, απαλλαγμένης όμως από τα στρώματα πάγου που την καλύπτουν1. Τον ανακάλυψε τυχαία τον Νοέμβριο του 1929 ο Καλίλ Εντέμ, ο διευθυντής του Εθνικού Μουσείου της Τουρκίας, αρχειοθετώντας κάποια έγγραφα. Η έρευνα έδειξε πως ήταν ένα αυθεντικό έγγραφο που σχεδιάστηκε το 1513 πάνω σε δέρμα γαζέλας από τον Πίρι Ρέις, διάσημο ναύαρχο του τουρκικού στόλου κατά τον 16ο αιώνα.
Το Σεπτέμριο του 1931 ο γερμανός ακαδημαϊκός Πάουλ Κάλε ανακοίνωσε την ανακάλυψη σε μια μικρή συγκέντρωση του 18ου Συνεδρίου Ανατολιστών στο Λέιντεν2. Το ευρύ κοινό έμαθε για την ύπαρξη του χάρτη στις 27 Φεβρουαρίου του 1932 σε μια έκδοση του Illustrated London News. Αυτό που λείπει από το χάρτη, εξαιτίας μερικής καταστροφής του, είναι το δυτικό μισό της νότιας Αμερικής, αλλά και πιθανώς λόγω χώρου η βόρεια Αμερική και το υπόλοιπο ανατολικό μισό του κόσμου. Ο ίδιος ο Πίρι Ρέις αναφέρει ότι στο χάρτη περιέλαβε τις ινδικές και κινεζικές θάλασσες με γεωμετρική απεικόνιση, οπότε θα πρέπει να υποθέσουμε ότι ένα μεγάλο μέρος του αρχικού έργου έχει χαθεί.
Στις 23 Ιουλίου του 1932 στο ίδιο περιοδικό γράφτηκε ένα μεγαλύτερο άρθρο για το θέμα από τον Ακούρα Γιουσούρ, πρόεδρο της Τουρκικής Εταιρίας για την Ιστορική Έρευνα3. Εδώ ο τούρκος επιστήμονας ρίχνει μια ματιά σε αυτά που έγραψε ο Πίρι Ρέις πάνω στο χάρτη και τις πηγές που χρησιμοποίησε. Ο ίδιος ο Πίρι Ρέις εξηγεί σε μια από τις σημειώσεις του στο περιθώριο του χάρτη με ποιο τρόπο τον σχεδίασε. Σε αυτό το τμήμα εξηγείται ο τρόπος με τον οποίο σχεδιάστηκε ο χάρτης:
«Είναι ο μοναδικός χάρτης στο είδος του που υπάρχει πλέον. Εγώ προσωπικά τον σχεδίασα και τον ετοίμασα. Για το σχεδιασμό του χρησιμοποίησα περίπου είκοσι παλιούς χάρτες και οκτώ Τζαφερίγιε (παγκόσμιους χάρτες, που σχεδιάστηκαν από εποχής Μεγάλου Αλεξάνδρου και περιείχαν τον τότε γνωστό κόσμο). Οι χάρτες των Δ. Ινδιών και οι νέοι χάρτες που σχεδιάστηκαν από τέσσερις Πορτογάλους και απεικονίζουν την Ινδική και την Κινεζική Θάλασσα απεικονίζονται εδώ γεωμετρικά. Μελέτησα επίσης το χάρτη που σχεδίασε ο Χριστόφορος Κολόμβος για τη Δύση. Συμπυκνώνοντας όλους αυτούς τους χάρτες σε έναν, ολοκλήρωσα τον παρόντα χάρτη. Ο χάρτης μου είναι τόσο σωστός και αξιόπιστος για τις επτά θάλασσες, όσο οι χάρτες που απεικονίζουν τις θάλασσες των χωρών μας». Ο Γιουσούφ υποδεικνύει εδώ ένα σημαντικό σημείο στο άρθρο του «...ο χάρτης που έχουμε στην κατοχή μας είναι απόσπασμα ενός μεγαλύτερου χάρτη. Αν δεν είχε χαθεί το άλλο κομμάτι, θα είχαμε έναν τουρκικό χάρτη σχεδιασμένο το 1513, που θα έδειχνε τον Παλαιό και τον Νέο Κόσμο μαζί».
Για την ακρίβεια του χάρτη έχουν προταθεί αρκετές θεωρίες, αρκετές από τις οποίες περνούν στο χώρο της επιστημονικής φαντασίας, καθώς προϋποθέτουν εναέρια παρατήρηση. Η ακρίβεια, ωστόσο, του χάρτη προϋποθέτει γνώσεις σφαιρικής τριγωνομετρίας και γνώση της μεθόδου της αζιμουθιακής προβολής των ίσων αποστάσεων. Η παραδοχή του τούρκου ναυάρχου ότι χρησιμοποίησε παλαιότερους χάρτες, οδηγεί στην υπόθεση ότι υπήρχε η δυνατότητα τέτοιου είδους μετρήσεων σε παλαιότερες περιόδους της ιστορίας.
Πιθανή ερμηνεία του χάρτη

Πιθανές ερμηνείες

Στο φθινοπωρινό τεύχος του 21ος Αιώνας υπάρχει ένα άρθρο του Ρικ Σάντερς, που ρίχνει αρκετό φως στην υπόθεση με τίτλο «Οι αρχαίοι Θαλασσοπόροι Μπορούσαν να Μετρήσουν το Γεωγραφικό Μήκος»4. Μαζί με το φίλο του αστρονόμο Μπερτ Κούπερ, ο Σάντερς αφηγείται την ιστορία του αιγύπτιου ναυτικού Ράτα και του πλοηγού του Μάουϊ, οι οποίοι ταξίδεψαν από την Αίγυπτο ως τη δυτική Νέα Γουϊνέα, το 232 Π.Κ.Ε.5. Ο Μάουϊ, χρησιμοποιώντας μια υπολογιστική συσκευή που ονομαζόταν τανάβα6, η οποία μπορούσε να καθορίσει μετρήσεις των σχετικών θέσεων της Σελήνης σε σχέση με τα άστρα, υπολόγισε το γεωγραφικό τους μήκος.
Οι Σάντερς και Κούπερ πιστεύουν ότι ήταν θεωρητικά δυνατό να έχουν οι αρχαίοι Αιγύπτιοι τη δυνατότητα υπολογισμού του γεωγραφικού μήκους με απόκλιση 10΄ της μοίρας. Αν κάτι τέτοιο συμβαίνει πραγματικά, τότε το μυστήριο της ακρίβειας του χάρτη μπορεί να επιλυθεί και δε χρειάζεται κανείς την υπόθεση της ύπαρξης ενός προηγμένου τεχνολογικά πολιτισμού για να επιλύσει το πρόβλημα.
Ωστόσο, η προβολή που χρησιμοποιήθηκε από τον τούρκο ναύαρχο για το σχεδιασμό του χάρτη παραμένει μυστήριο. Καταρχήν, είναι εντελώς σύγχρονη τεχνική και ονομάζεται αζιμουθιακή προβολή ίσων αποστάσεων. Απαιτεί ένα συγκεκριμένο κέντρο, το οποίο ο Χάπγκουντ τοποθετεί ανάμεσα στη Συήνη ή τον Τροπικό του Καρκίνου. Στην πραγματικότητα το κέντρο φαίνεται πως είναι ένας συνδυασμός και των δύο. Σε μια δεδομένη χρονολογική στιγμή ο Τροπικός του Καρκίνου και η Συήνη ταυτίζονταν. Συνεπώς, η προβολή του χάρτη του Πίρι Ρέις δεν υποδεικνύει μόνον έναν ιδιαίτερο τόπο αλλά και έναν ιδιαίτερο χρόνο. Ο Τροπικός του Καρκίνου πάντα αντικατοπτρίζει τη γωνία κλίσης του άξονα της γης, η οποία ποικίλει σε μια περίοδο 41.000 χρόνων από το μέγιστο των 23:30 στο ελάχιστο των 22:06 μοιρών. Σήμερα η κλίση του άξονα είναι 23:27 μοίρες από τον Ισημερινό. Αφού η κλίση της γης αλλάζει σχετικά ομοιόμορφα με το χρόνο, έχουμε ένα μέτρο χρονολόγησης της εποχής κατά την οποία η Συήνη και ο Τροπικός του Καρκίνου συνέπιπταν.

Φαίνεται πως ακριβώς σε αυτή τη χρονική στιγμή κατασκευάστηκε ο χάρτης ή οι χάρτες από τους οποίους άντλησε τις πηγές του ο Πίρι Ρέις. Κατά σύμπτωση τη Συήνη επέλεξε και ένας βιβλιοθηκάριος της αλεξανδρινής βιβλιοθήκης, ο διάσημος Ερατοσθένης, προκειμένου να υπολογίσει το μήκος της περιφέρειας της γης. Πιο συγκεκριμένα χρησιμοποίησε την απόσταση Συήνης και Αλεξάνδρειας. Αν μάλιστα γνώριζε πως η απόσταση Συήνης και Αλεξάνδρειας είναι 4.530 και όχι 5.000 στάδια, όπως εκτίμησε, θα ήταν ακριβής με περιθώριο λάθους μόλις το 1% και όχι το 14,7% που υπολόγισε. Στην ουσία αρκετοί ερευνητές επί του θέματος εκτιμούν πως ο Ερατοσθένης χρησιμοποίησε για τις μελέτες του αρχαίους χάρτες, διαθέσιμους στη Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας. Προφανώς αυτοί οι χάρτες είχαν σχεδιαστεί κατά την περίοδο που η Συήνη και ο Τροπικός του Καρκίνου συνέπιπταν.

Η σύμπτωση

Πότε έγινε αυτό; Η απάντηση είναι σχετικά απλή, αν συνειδητοποιήσουμε πως η αργή μετατόπιση του Τροπικού του Καρκίνου νότια, αντανακλά στην πραγματικότητα τη μετατόπιση της κλίσης του άξονα της γης (λοξότητα). Τούτη η αλλαγή είναι αρκετά κανονική, ώστε να μας επιτρέπονται μετρήσεις για το πότε ο Τροπικός του Καρκίνου και η Συήνη μοιράζονταν το ίδιο γεωγραφικό πλάτος. Μπορούμε να υπολογίσουμε τη διαφορά σε απόσταση από το σημερινή θέση του Τροπικού του Καρκίνου (23:27 Βόρεια) από εκείνη της Συήνης (24:05:30 Βόρεια).
Οι αστρονόμοι έχουν συμπεράνει ότι χρειάζεται ένας αιώνας για να μετατοπιστεί ο Τροπικός του Καρκίνου 40΄΄ ως προς το πλάτος. Έτσι έχουμε τον απαραίτητο τύπο για τους υπολογισμούς μας. Η Συήνη απέχει 00:38:30 μοίρες από τον Τροπικό του Καρκίνου σήμερα, δηλαδή 2.310΄΄. Διαιρούμε με το 40 και το αποτέλεσμα είναι 57,75 αιώνες. Δηλαδή η Συήνη συνέπιπτε με τον Τροπικό του Καρκίνου πριν από 5.775 χρόνια, περίπου το 3.772 π.Χ. Αν αυτή είναι η ημερομηνία σχεδίασης του χάρτη που υπήρξε πηγή έμπνευσης για τον Πίρι Ρέις, τότε αιτιολογούνται αρκετές από τις υποθέσεις που έχουν κατά καιρούς εμφανιστεί, ακόμη και η υπόθεση του Χάπγκουντ για τη μετατόπιση της Ανταρκτικής, που την τοποθετεί κοντά στο 4000 π.Χ.
Είναι γεγονός πως οι αρχαίοι Αιγύπτιοι κατασκεύασαν αρκετά μνημεία και έχτισαν αρκετές πόλεις κοντά ή πάνω στον Τροπικό του Καρκίνου. Βόρεια της Συήνης βρίσκονται οι περίφημοι Τάφοι των Ευγενών, τους οποίους οι αρχαιολόγοι χρονολογούν στην προδυναστική περίοδο, περίπου στο 3900-3100 Π.Κ.Ε. Ο ίδιος υπολογισμός υποδεικνύει πως ταυτίζονταν με τον Τροπικό του Καρκίνου το 3850 Π.Κ.Ε.
Οπωσδήποτε τέτοιου είδους συμπτώσεις προβληματίζουν, ανεξάρτητα από το αν πείθεται κανείς ή όχι από τις απόψεις του Σάντερς. Πολύ περισσότερο μάλιστα όταν οι χρονολογήσεις των αρχαιολόγων συμπίπτουν με τις απόψεις των αστρονόμων. Τότε, είτε το θέλουμε είτε όχι γεννιέται μέσα μας το στοίχειωμα της πιθανότητας να υπήρξε στο μακρινό παρελθόν ένας άγνωστος έως σήμερα πολιτισμός, που δε διέθετε μεν την απαραίτητη τεχνολογία για να κάνει αέριες παρατηρήσεις, ωστόσο γνώριζε πώς να παρατηρεί τον ουρανό. Αυτός ο πολιτισμός είναι πιθανό να έγινε πηγή έμπνευσης για τους Αιγύπτιους της προδυναστικής περιόδου. Αν κάτι τέτοιο είναι αληθινό ή στηριχθεί με περισσότερα ευρήματα, τότε θα μπορούμε να υποθέσουμε ότι ο χάρτης ή οι χάρτες πάνω στους οποίους στηρίχθηκε ο χάρτης του Πίρι Ρέις είναι τουλάχιστον δέκα φορές παλαιότερος.

Γεγονότα και παραμυθίες

Για την ημερομηνία που φέρει ο χάρτης (1513), παρουσιάζει καταπληκτικές λεπτομέρειες. Οι σημειώσεις πάνω στο χάρτη εξηγούν ότι συντέθηκε από περίπου 20 χάρτες, πολλοί από τους οποίους αντλήθηκαν από ισπανικά και πορτογαλικά σκάφη στη Μεσόγειο7. Συμπληρώθηκε, επίσης, από αφηγήσεις συλληφθέντων ισπανών και πορτογάλων ναυτικών. Θεωρούμενος υπό αυτή την έννοια ο πορτολάνος του Πίρι Ρέις δεν είναι χάρτης που σχεδιάστηκε από κάποιο αρχαίο ατλάντειο πολιτισμό, ούτε εξωγήινους, όπως έχει προταθεί από διάφορους, αλλά ένας πρώτης τάξης χάρτης που συντέθηκε από μια ναυτική ιδιοφυΐα και ο Πίρι Ρέις ήταν μια τέτοια ιδιοφυΐα σε πρακτικό, θεωρητικό και οργανωτικό επίπεδο. Εξετάζοντας μάλιστα το γεγονός ότι δημιουργήθηκε από έναν ναυτικό που δε συμμετείχε ποτέ στην εποχή των εξερευνήσεων και ότι σχεδιάστηκε από δευτερογενείς πηγές, είναι ένα καταπληκτικό έργο. Φαίνεται να περιέχει σημαντικές λεπτομέρειες που προέρχονται από χάρτες εχθρικών χωρών, με αρκετά καλά κρυμμένα μυστικά, γεγονός που ευνοούσε σημαντικά τις κινήσεις του τουρκικού στόλου.

Σημειώσεις - παραπομπές

  • 1: Piri Reis- Piri Reis Haritasz (ομοιοτυπία).Istanbul 1935, T.T.K. No. I
  • 2: Kahle, P., Piri, Reis Bahnye, Das turkisches Segelhandbuch frr dos Mittelldndische Meer vom Jahre 1521. Berlin-Leipzig 1926 και 1933
  • 3: Akcura, Yusur –«Map drawn by Pin Reis. Turkish interest in America in 1513: Pin Reis' Chart of the Atlantic Made some ten years after Columbus' first discoveries and seven years before Magellan rounded Cape Horn!» στο Illustrated London News, 23, luly 1932. σσ.142-143
  • 4: Rick Sanders, «Ancient Navigators Could Have Measured Longitude!», στο 21st Century (Fall 2001), σσ. 38-40
  • 5: Αποκρυπτογράφηση επιγραφών υποδεικνύει το ταξίδι ενός αιγυπτιακού στολίσκου, περίπου το 232 Π.Κ.Ε., κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Πτολεμαίου III. Τα έξι πλοία ταξίδεψαν υπό την διεύθυνση του Ράτα και του πλοηγού Μάουϊ φίλου του αστρονόμου Ερατοσθένη (π. 275-194 Π.Κ.Ε.)
  • 6: Η αποστολή του έγινε υπό την καθοδήγηση του Ερατοσθένη. Ένα από τα όργανα πλοήγησης που είχε ο Μάουϊ στη διάθεσή του ήταν ένα τανάβα, γνωστό το 1492, ωςtorquetum.
  • 7: Βλ. Svat Soucek, Piri Reis and Turkish Mapmaking after Columbus, Oxford University Press, (London and New York, 1996), σελ. 44 και 57-68.
  • Βιβλιογραφία

    • Kahle, P., Piri, Reis Bahnye, Das turkisches Segelhandbuch frr dos Mittelldndische Meer vom Jahre 1521. Berlin-Leipzig 1926 και 1933
    • Svat Soucek, Piri Reis and Turkish Mapmaking after Columbus, Oxford University Press, (London and New York, 1996)
    • Piri Reis- Piri Reis Haritasz. (ομοιοτυπία).Istanbul 1935, T.T.K. No. I
    • Akcura, Yusur, «Map drawn by Pin Reis. Turkish interest in America in 1513: Pin Reis' Chart of the Atlantic Made some ten years after Columbus' first discoveries and seven years before Magellan rounded Cape Horn!» στο Illustrated London News, 23, luly 1932.
    • Loupis D. K., «Piri Reis's Book on Navigation (Kitab-i Bahriye) as a Geography Handbook: Ottoman Efforts to produce an Atlas during the Reign of Sultan Mehmed IV (1648-1687)», στο The Portolan (Washington Map Society) – 52, 2001/2, σελ. 37-60.
    • Rick Sanders, «Ancient Navigators Could Have Measured Longitude!», στο 21st Century (Fall 2001)

    Δικτυακοί τόποι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

    • Open Directory Project: Ιστορικοί χάρτες
    • Gregory C. McIntosh, Η ιστορία των δύο ναυάρχων - Κολόμβος και ο χάρτης του Πίρι Ρέις, 1513, Mercator's World (Maj/June, 2000).
    • McNeese State University: Ο αρχαιότερος χάρτης της Αμερικής, σχεδιασμένος από τον Πίρι Ρέις, Prof. Dr. Afetinan
    • Ο χάρτης του Πίρι Ρέις Περιλαμβάνει εικόνες υψηλής ανάλυσης, σχόλια για τις σύγχρονες συζητήσεις επί της σημασίας του χάρτη και μετάφραση του σχολίου του χάρτη.
    • McNeese State University: The Piri Reis map of 1513 contains notes written on the map in Turkish Citat: "...IV. This map was drawn by Piri Ibn Haji Mehmed, known as the nephew of Kemal Reis, in Gallipoli, in the month of muharrem of the year 919 (that is, between the 9th of March and the 7th of April of the year 1513)...."
    • Fra McNeese State University: "Piri Reis and the Columbian Theory" in "Aramco World Magazine" (Jan-Feb 1980) by Paul Lunde Citat: "...There may, in fact, be an even simpler explanation of the presence of "Antarctica" on the Piri Reis map..."
    • McNeese State University: 3 MB Piri Reis kortet - høj opløsning
    • Piri Reis Map @ Mysterious Earth
    • Re: Piri Reis Map Citat: "...William Miller wrote:...The examinations that I have made of it show all sorts of errors that certainly falsify any claim of unusual accuracy for this map..."
    • The Mysterious Origins of Man: The Oronteus Finaeus Map of 1532, by Paul Heinrich Paul Heinrich kritiserer her Dr. Charles Hapgood's Antarktis fortolkninger.
    • Thorough article On Piri Reis and Oronteus maps debunking the Antarctica claims.
    • Webarchive backup: Survive 2012: Piri Reis Citat: "...The projections originate from a point at the intersection of the meridian of Alexandria (30°E) and the Tropic of Cancer....Longitudes were not able to be accurately calculated until the 1770's when John Harrison invented his Chronometer No.4. However, the Piri Reis map has correct and accurate relative longitudes...Maps by MercatorOronteus Fineaus and Phillippe Buache also show the pre-glacial Antarctica - before it was discovered ..."
    • Webarchive backup: Commander Ohlmeyer's letter Citat: "...The geographical detail shown in the lower part of the map agrees very remarkably with the results of the seismic profile made across the top of the ice-cap by the Swedish-British Antarctic Expedition of 1949. This indicates the coastline had been mapped before it was covered by the ice-cap...."
    • Piri Reis map (black and white with comments)
    • Piri Re'is Map of 1513 Citat: "...The knowledge of longitude suggests either a people, or a mechanism, that are currently unknown to us. (This is because the ability to determine longitude with any degree of accuracy is not known before AD 1700 (?) ). The map is based on an equidistant projection with its center on the meridian of Alexandria in Egypt....The degree of accuracy contained in the Piri Re'is map is extraordinary...."
    • Antarctica Citat: "...One such map is the Orontius Finaeus World Map of 1532. The section of this map indicting Antarctica is shown below..."
    • Piri Reis himself explains how he actually drew this map
    • Shows how the land mass at the bottom is actually the continuation of South America
    • Steven Dutch, Natural and Applied Sciences, University of Wisconsin - Green Bay, The land mass at the bottom is a skewed plot of South America

Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2015

Ερμής ο κερδώος ήτοι εμπορική εγκυκλοπαίδεια



Πρόκειται για φωτοαναστατική έκδοση της πρώτης τετράτομης εμπορικής εγκυλοπαιδείας του Ν. Παπαδόπουλου, Ερμής ο Κερδώος - Εμπορική Εγκυκλοπαιδεία, Βενετία 1815-1817, και συμπληρώνεται με έναν πέμπτο τόμο με εκτενή εισαγωγή και ευρετήριο ονομάτων. Το έργο αποτελείται από την ιστορία και θεωρία του εμπορίου και από δύο λεξικά εμπορικής ύλης και γεωγραφίας.

Τα καραμανλήδικα


το βιβλίο 'Μουκεμμέλ Ιερουσαλήμ Ταρίχι' του Σάββα Αλιακιόζογλου ,εκδόθηκε το 1903 στη Σταμπόλδα και ήταν γραμμένο στα καραμανλήδικα

Τα τουρκικά καραμανλί ήταν μια διάλεκτος της τουρκικής γλώσσας και ιστορικά μιλιούνταν από τους Καραμανλήδες.Για τη γραφή τους  χρησιμοποιούταν  το ελληνικό αλφάβητο αντί για την επίσημη οθωμανική τουρκική γραφή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.Εργασίες  που είχαν δημοσιευθεί στην οθωμανική τουρκική γλώσσα  και χρησιμοποιούσαν την ελληνικήγραφή καλούνταν Καραμανλήδικα και η γραφή τους καραμανλήδεια γραφή. Αυτόαποκαλύπτει μια άλλη διαπολιτισμική πτυχή για τις δύο αυτές γλώσσες,τα ελληνικά και τα τουρκικά


Παρά το γεγονός ότι η επίσημη γλώσσα της κυβέρνησης ήταν η οθωμανική τουρκική γραμμένη στην αραβική γραφή, η Ανατολική Ορθόδοξη Χριστιανική Κοινότητα δημοσιεύσε πολλές εργασίες στα Καραμανλήδικα,ενώ μερικές από αυτές δημοσιεύθηκαν από τον Ευαγγελινό Μισαηλίδη, από τον εκδοτικό οίκο 'Ανατολήή 'Μισαηλίδης' (Μισαηλίδης 1986,σ. 134) . Τα καραμανλήδικα έργα αντιπροσωπεύουν μοναδικές πολιτιστικές και ιστορικές αποχρώσεις της περιόδου που υπήρχαν ΚαραμανλήδεςΤα μόνα στοιχεία του παρελθόντος για την ιστορία τους είναι τα έργα που δημοσιεύτηκαν.





Η προέλευση των Καραμανλήδων




Η ακαδημαϊκή κοινότητα έχει διαφωνίες σχετικά με την προέλευση των Καραμανλήδων και αυτό οδήγησε στο σχηματισμό των δύο μεγάλων θεωριών. Σύμφωνα με την πρώτη θεωρία,οι Καραμανλήδες είναι οι απευθείας απόγονοι των βυζαντινών ελληνόφωνων. Παρά το γλωσσικό εκτουρκισμό τους, διατήρησαν την ελληνική ορθόδοξη πίστη τους. Αυτή η θεωρία είναι η πιο πιθανή αφού  γλωσσολόγοι του  19ου αιώνα  ήταν σε θέση να ταξίδεψουν σε περιοχές της Καππαδοκίας και να τεκμηριώσουν τις λίγες ελληνικές λέξειςπου είχαν απομείνει και  μπορούσαν να θυμηθούν  ως επί το πλείστον ηλικιωμένοι κάτοικοι.Επομένως καταγράφηκε  και η διαδικασία του εκτουρκισμού των Καραμανλήδων.Η δεύτερη θεωρία υποστηρίζει  ότι οι Καραμανλήδες προέρχονται από εκχριστιανισμένους Τούρκους στρατιώτες που εγκατέστησαν οι βυζαντινοί  αυτοκρατόρες στη Μικρά Ασία.Ωστόσο, στην εποχή των εθνικισμών του 19ου αιώνα, οι περισσότεροι Καραμανλήδες ταυτίστηκαν με ένα αίσθημα  ελληνικότητας διακριτό  από  τους άλλους τουρκόφωνους γείτονές  τους,γεγονός που οφείλεται κατά το πλείστον στο ότι ήταν χριστιανοί ορθόδοξοι.
Πολλοί Καραμανλήδες αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις εστίες τους κατά τη διάρκεια τηςανταλλαγής  πληθυσμών του 1923 ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία. Οι πρώτες εκτιμήσεις τοποθετούσαν τον αριθμό των Ορθοδόξων Χριστιανών που είχαν εκδιωχθεί από την κεντρική και νότια Ανατολία σε περίπου 100.000. [2] Ωστόσο, οι Καραμανλήδεςαριθμούσαν περίπου 400.000 [3] κατά τη στιγμή της ανταλλαγής.


  1. ^ Vryonis, Speros. Studies on Byzantium, Seljuks, and Ottomans: Reprinted Studies. Undena Publications, 1981, ISBN 0890030715, p. 305. "The origins of the Karamanlides have long been disputed, there being two basic theories on the subject. According to one, they are the remnants of the Greek-speaking Byzantine population which, though it remained Orthodox, was linguistically Turkified. The second theory holds that they were originally Turkish soldiers which the Byzantine emperors had settled in Anatolia in large numbers and who retained their language and Christian religion after the Turkish conquests..."
  2. ^ Blanchard, Raoul. "The Exchange of Populations Between Greece and Turkey."Geographical Review, 15.3 (1925): 449-56.
  3. ^ Pavlowitch, Stevan K. A History of the Balkans, 1804-1945. Longman, 1999, ISBN 0582045851, p. 36. "The karamanlides were Turkish-speaking Greeks or Turkish-speaking Orthodox Christians who lived mainly in Asia Minor. They numbered some 400,000 at the time of the 1923 exchange of populations between Greece and Turkey."

Τα πρώτα καραμανλίδικα βιβλία εκδόθηκαν από τους ορθοδόξους τουρκόφωνους πληθυσμούς της Μικράς Ασίας, στα μεγάλα τυπογραφεία της Κωνσταντινούπολης, της Σμύρνης και της Βενετίας. Σήμερα, αποτελούν αντικείμενο μελέτης και αποκαλύπτουν μια κοινότητα ανεπτυγμένη, με οργάνωση και θεσμούς, με ισχυρή ταυτότητα και παραδόσεις αιώνων, δραστήρια στο εμπόριο, στις τέχνες, στα γράμματα, στον αθλητισμό, στην πολιτική.

Πρώην Αγκύρας Σεραφείμ, 1782
Η πληρέστερη καταγραφή καταλόγου εκδόσεων στα καραμανλίδικα ονομάζεται «Karamanlidika: bibliographie analytique d’ouvrages en langue turque imprimés en caractères grecs» και προέρχεται από τους Sévérien Salaville, Eugenio D’ Allessio Dalleggio και την ιστορικό Ευαγγελία Μπαλτά (1).
Karamanlidika: bibliographie analytique d’ouvrages en langue turque imprimés en caractères grecs
Καραμανλίδικα, τόμος I, 1584-1850, Salaville, Dalleggio (1958)
Καραμανλίδικα, τόμος II, 1851-1865, Salaville, Dalleggio (1966)
Καραμανλίδικα, τόμος III, 1866-1900, Salaville, Dalleggio (1974)

Καραμανλίδικα, 1958-1987, Salaville, Dalleggio, Balta (1987)
Ο κατάλογος των καραμανλίδικων εκδόσεων έχει εκδοθεί από το Κέντρο Μικρασιατικών Σπουδών και το Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών. Οι τρεις πρώτοι τόμοι έχουν συμπεριληφθεί στην έκδοση «Επιστημονικαί Διατριβαί» του Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσός.

Προσωρινός κανονισμός των 10 βουλευτών της πρωτευούσης, στα καραμανλίδικα, 1877

Στο enacademic.com σχετικά με την καραμανλίδικη φιλολογία διαβάζουμε:
«… Αν και δεν σώζονται δείγματα παλαιότερα του 16ου αι., θεωρείται βέβαιο, ότι οι ρίζες του ιδιότυπου αυτού κλάδου της νεοελληνικής φιλολογίας ανάγονται στον 12o αι. Την περίοδο εκείνη, οι πυκνοί ελληνικοί πληθυσμοί των ανατολικών επαρχιών της Μικράς Ασίας (Παμφυλίας, Ισαυρίας, Καππαδοκίας, δυτικής Κιλικίας, που αποτέλεσαν αργότερα το εμιράτο της Καραμανίας), ιδιαίτερα όσοι δεν εξισλαμίστηκαν υπό την πίεση των Τούρκων, αφομοιώθηκαν γλωσσικά από τον κατακτητή, χωρίς ωστόσο να χάσουν τη συνείδηση της θρησκευτικής και φυλετικής τους αυτοτέλειας.
Κιτάπι Μουκαττές, Παλαιά και Καινή Διαθήκη, στα καραμανλίδικα, 1884



Τα περιεχόμενα της Βίβλου, στα καραμανλίδικα, 1884

Υπάρχουν μαρτυρίες, σύμφωνα με τις οποίες ήδη κατά τον 14o και 15o αι. πολυάριθμες χριστιανικές κοινότητες της κεντρικής Μικράς Ασίας γνώριζαν μόνο μία γλώσσα, την τουρκική, την οποία μάλιστα χρησιμοποιούσαν σε όλες τις εκκλησιαστικές ακολουθίες, εκτός από την ανάγνωση του Ευαγγελίου, που εξακολουθούσε να γίνεται στην ελληνική. Η παράδοξη αυτή σύζευξη της ακμαίας θρησκευτικής – και αργότερα εθνικής – συνείδησης αφενός και της τουρκογλωσσίας αφετέρου, διατηρήθηκε έως την εποχή της ανταλλαγής των πληθυσμών (1924) και αποτέλεσε την ιστορική βάση για την ανάπτυξη της τουρκόφωνης ή καραμανλίδικης φιλολογίας.

Ο ουμανιστής και φιλέλληνας Μαρτίνος Κρούσιος Crusius, Martin (1526-1607)

Το παλαιότερο γνωστό καραμανλίδικο κείμενο είναι η λεγόμενη «Έκθεσις της χριστιανικής πίστεως», του πατριάρχη Γενναδίου Σχολαρίου, η οποία μεταφρασμένη στην τουρκική και μεταγραμματισμένη με ελληνικούς χαρακτήρες, εκδόθηκε από τον Γερμανό ελληνιστή Μαρτίνο Κρούσιο (1584). Κατά τον 18o αι. κυκλοφόρησαν περίπου τριάντα εκδόσεις καραμανλίδικων βιβλίων θρησκευτικού περιεχομένου, οι οποίες είχαν τυπωθεί κυρίως στη Βενετία και στην Κωνσταντινούπολη· οι περισσότερες από αυτές οφείλονται στη συγγραφική, μεταφραστική και εκδοτική δραστηριότητα του Σεραφείμ Πισιδίου, μετέπειτα μητροπολίτη Αγκύρας.
H Turcograecia του M. Crusius δημοσιεύτηκε το 1584. Πρόκειται για ένα τόμο πλέον των 500 σελίδων, με όλες τις πληροφορίες που ο γερμανός ουμανιστής κατόρθωσε να συγκεντρώσει, σχετικά με τη ζωή των χριστιανών στην οθωμανική αυτοκρατορία του 16ου αι. Η έκδοση του 1584 έχει ψηφιοποιηθεί και διατίθεται από το 
πανεπιστήμιο του Μάνχαϊμ
Δίγλωσος κανονισμός της Καππαδοκικής Εκπαιδευτικής Αδελφότητας στην Κωνσταντινούπολη, 1872

Κατά τον 19o αι. (και έως το 1922) οι καραμανλίδικες εκδόσεις πολλαπλασιάστηκαν και παρουσίασαν εκπληκτική ποικιλία, ως προς το περιεχόμενο, αφού περιελάμβαναν γραμματικές, τουρκοελληνικά λεξικά, ιστορικά και λογοτεχνικά έργα, ακόμα και αρχαίους συγγραφείς. Ψυχή αυτής της νέας εκδοτικής προσπάθειας ήταν ο δημοσιογράφος Ευαγγελινός Μισαηλίδης, «ο Κοραής των τουρκόφωνων Ελλήνων» όπως χαρακτηρίστηκε, που ήταν και ο εκδότης της πρώτης καραμανλίδικης εφημερίδας (Ανατολή, Κωνσταντινούπολη 1840)…»
Ο άρχων του Κόσμου, του Αλέξανδρου Δουμά, στα καραμανλίδικα, 1884


Διαφήμιση ραπτομηχανής Singer, στα καραμανλίδικα, 1882

Γεροστάθης, του Λέοντα Μελά, στα καραμανλίδικα, 1866

                Μικρασιατικόν ημερολόγιον, στα καραμανλίδικα, εκδόσεις Αστήρ, 1913


  Βιβλίον ψυχωφελέστατον – διδασκαλία προς τον Πνευματικόν, στα καραμανλίδικα, 1889

Η Ευρωπαϊκή (ντο, ρε, μι, φα, σολ, λα, σι) και η Βυζαντινή (πα, βου, γα, δι, κε, ζω νη) μουσική κλίμακα, στα καραμανλίδικα, 1872

Δίγλωσσο Ευχολόγιο σε Ελληνικά και Καραμανλίδικα, 1782

Την πλουσιότερη συλλογή καραμανλίδικων βιβλίων διαθέτει η βιβλιοθήκη της Ακαδημίας. Εκδόσεις στην Καραμανλήδεια γραφή, διαθέτει και η βιβλιοθήκη της Ευξείνου Λέσχης Θεσσαλονίκης. Εκδόσεις στην Καραμανλήδεια γραφή σε ψηφιακή μορφή, είναι διαθέσιμες στους συνδέσμους που ακολουθούν, από τους οποίους προέρχονται και εικόνες της ανάρτησης.
Ίδρυμα Mελετών Xερσονήσου του Aίμου (IMXA)

Ψηφιακή βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου Κρήτης

Σισμανόγλειο Μέγαρο

Ψηφιακό Αποθετήριο, Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Βέροιας

Ψηφιακό Αποθετήριο, Openarchives

———-
(1) Στις 11 Ιουνίου 2014 απονεμήθηκε από τον Πρόεδρο της Τουρκικής Δημοκρατίας Αμπντουλλάχ Γκιούλ το Παράσημο Αριστείας (Liyakat Nişan) στην ιστορικό Ευαγγελία Μπαλτά, διευθύντρια Ερευνών του ΕΙΕ, για τη θητεία της στον τομέα των Οθωμανικών Σπουδών.
Κέντρο Μικρασιατικών Σπουδών – Εκδόσεις στην Καραμανλίδικη γραφή

Ο προσωπικός δικτυακός τόπος της καθηγήτριας Ευαγγελίας Μπαλτά

Σχετικές, με τα Καραραμανλίδικα, εκδόσεις της κ. Ευαγγελίας Μπαλτά, από το Τμήμα Νεοελληνικών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών

#karamanlidika #καραμανλίδικα #Καππαδοκία